Na rynku kosmetycznym wiele produktów jest dostępnych w opakowaniu typu tubka, np. kremy, balsamy, odżywki do włosów, żele do mycia twarzy, maseczki, podkłady makijażowe i inne. Opakowanie to jest jednym z bardziej higienicznych, ponieważ produkt wyciskamy w odpowiedniej ilości i sami, jako użytkownicy nie mamy znacznego kontaktu z masą - nie wsadzamy do niej paluchów oraz produkt nie ma kontaktu z powietrzem, poza tym zamkniętym w tubce. Dodatkowo kosmetyki w takiej formie są całkiem wygodne w użytkowaniu.
Aby otrzymać kosmetyk w tubce, masa musi przejść przez konkretną wieloetapową linię technologiczną. Jeśli chcesz poznać, jak ona wygląda, jakie są rodzaje tubowania oraz czy kolor paska na zgrzewie oznacza typ produktu, zapraszam do dalszej lektury.
Skrócę trochę opis, zakładając, że mamy już wyprodukowaną i odstaną masę kosmetyczną - niech to będzie żel do mycia twarzy. Kolejność poszczególnych etapów różni się od typu procesu tubowania (automatyczny vs ręczny). Gdybym miała wybrać, to wyróżniłabym trzy podstawowe operacje jednostkowe: dozowanie, zgrzewanie, obcinanie. Żel powinien trafić do dozownika i zostać zadozowany w odpowiedniej ilości do pustych tubek, które mają kształt otwartego z jednej strony walca. Następnie napełnione tubki muszą być zgrzane pod wpływem wysokiej temperatury, a nierówne końcówki obcięte gilotyną.
W praktyce proces tubowania jest nieco dłuższy.
TUBOWANIE RĘCZNE
Przy tubowaniu ręcznym, praktycznie wszystko wykonują pracownicy konfekcji. Od przygotowania tubek do napełnienia, poprzez dozowanie masy kosmetycznej, odpowiednie ustawienie tubek w gnieździe tubiarki, zgrzewanie, obcinanie końcówek oraz kontroli jakości zgrzewu (innymi słowy sprawdzenie czy zgrzew wytrzyma pod wpływem nacisku).
Na etapach 2, 3, 4 wykorzystuje się osobne urządzenia: dozownik pneumatyczny, tubiarkę, gilotynę pneumatyczną, a do obsługi każdego z nich potrzebny jest pracownik, jeżeli każda operacja ma być wykonywana równolegle oraz w krótszym czasie.
TUBOWANIE AUTOMATYCZNE
Podczas tubowania automatycznego, praktycznie wszystkie etapy są obsługiwane przez maszynę. Pracownik jest potrzebny do ustawienia parametrów urządzenia, do załadowania dozownika masą kosmetyczną i do układania pustych tubek w podajniku.
Podczas tubowania automatycznego ogranicza się ilość potrzebnych pracowników nadzorujących proces oraz przyspiesza się tempo pracy.
KOLOR PASKA NA ZGRZEWIE
Czy zwróciliście uwagę, że na każdej tubce z tyłu zgrzewu widnieje pasek? Są one w różnych kolorach. Kiedyś spotkałam się ze stwierdzeniem, iż barwy tych pasków mają sugerować kategorię produktu, np. zielony pasek miał oznaczać bodajże produkty naturalne ... Ktoś miał niesamowity polot i fantazję, a ludzie szybko podchwycili ten MIT i zaczęli go rozpowszechniać. Chciałabym podkreślić, że TO JEST MIT. Kolory na zgrzewie nie mają właściwie znaczenia, ponieważ mają służyć wyłącznie do odpowiedniego ustawienia tubki w gnieździe tubiarki, żeby opakowanie nie zostało krzywo zgrzane. Większość tubek ma nadrukowane, a nie naklejane etykiety/opisy, dlatego ważne jest, aby był wyznaczony środek tylnej strony (kolorowych pasków nie umieszcza się w założeniach projektowych z przodu tubki, gdyż wyglądałoby to mało estetycznie). Dzięki temu można zarówno w przypadku tubowania ręcznego jak i automatycznego zapewnić leserowo odpowiednie ustawienie opakowania.
CO MOŻE PÓJŚĆ ŹLE?
Najczęstszymi niezgodnościami z wymogami jakościowymi są krzywo zgrzane tubki, zbyt słaby zgrzew (otwieranie się tubki) oraz krzywe obcięcie końcówek zgrzewu.
Ten wpis był nieco inny i bardziej techniczny od pozostałych, ale mam nadzieję, że ciekawy. Dajcie znać w komentarzach, czy temat się spodobał i piszcie też własne propozycje zagadnień, o których chcielibyście poczytać.
